Ποιοι έθρεψαν το τέρας του φασισμού ( Μέρος Α' - Δημοσιογράφοι και Χρυσή Αυγή )

Όταν οι δημοσιογράφοι πέφτουν από τα σύννεφα

Με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες, είδαμε τις τελευταίες μέρες πολλούς δημοσιογράφους να “πέφτουν από τα σύννεφα”, να “οργίζονται” και να “απαιτούν” από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα εναντίον των εγκληματικών στοιχείων της Χρυσής Αυγής.

Μέχρι τώρα, όμως, τι έκαναν οι περισσότεροι από αυτούς; Συνδιαλέγονταν και έπαιρναν συνεντεύξεις από μέλη της εγκληματικής οργάνωσης σαν να μην ήξεραν τίποτα για το ποιον της, αναπαρήγαγαν μυθεύματα περί προστασίας των Ελλήνων γιαγιάδων και παππούδων από τη Χρυσή Αυγή και πολλοί από αυτούς θεωρούσαν τους χρυσαυγίτες εν δυνάμει συνεργάτες σε μια συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία.

Στο δημοσιογραφικό αυτό παιχνίδι έπαιξαν μπάλα πολλές και διαφορετικές σχολές δημοσιογραφίας, με διαφορετικά κίνητρα και διαφορετική στόχευση. Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό και τρομακτικό : Έδωσαν στη Χρυσή Αυγή πιστοποιητικά νομιμότητας συνομιλώντας μαζί της και αποενοχοποίησαν την εγκληματική δράση της δίνοντάς της δικαιολογητικά για τη δράση αυτή και εξισώνοντάς την με ένα απίστευτο λογικό άλμα με την υποτιθέμενη βία της Αριστεράς αγνοώντας προκλητικά τα μηνύματα που έρχονταν από παντού ότι τα μέλη αυτής της οργάνωσης τρομοκρατούν, χτυπούν και δολοφονούν μετανάστες και έχουν άμεση σύνδεση με τον κόσμο του κοινού ποινικού εγκλήματος. 

Με όλα αυτά, βοήθησαν στο χτίσιμο ενός μύθου περί μιας “αντισυστημικής και πατριωτικής" δύναμης που μάχεται το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα ( για να φέρει στη θέση του, τι άραγε; το σκότος και το έρεβος;)

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά και ας μελετήσουμε κάθε σχολή ξεχωριστά.

Οι "σκληροί" μνημονιακοί

Πρώτα έχουμε τους δημοσιογράφους που είναι δηλωμένοι ταξικοί εχθροί της αριστεράς, φανατικοί υπέρμαχοι του μνημονίου και υπηρετούν συγκεκριμένα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Πρώτος μεταξύ αυτών ο Μπάμπης Παπαδημητρίου που ανέφερε, πριν από λίγες μέρες μόνο, ότι η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να συνεργαστεί με μια “σοβαρότερη” Χρυσή Αυγή 

Από την άλλη μεριά, αναπαρήγαγαν μαζικά και σε κάθε ευκαιρία το "ευφυέστατο" επιχείρημα ότι για την άνοδο της Χρυσής Αυγής ευθύνονται οι διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων στις πλατείες και τα γιαουρτώματα που είχαν αρχίσει να πέφτουν. Δηλαδή, για να το κάνουμε πιο λιανά, μας είπαν ότι "δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε γιατί θα ανέβει η Χρυσή Αυγή" και ότι "το γιαούρτωμα δεν απέχει πολύ από το μαχαίρωμα"

Στο παρακάτω βίντεο παρακολουθούμε τον έτερο κολοσσό της "ανεξάρτητης" και "αντικειμενικής" δημοσιογραφίας του ΣΚΑΙ Άρη Πορτοσάλτε, να εξηγεί πώς το γιαούρτωμα μπορεί να οδηγήσει σε μαχαίρωμα. Όταν, βέβαια, τα έλεγε αυτά δεν είχε συμβεί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μιλούσε μόνο για το σπάσιμο των πάγκων των μικροπωλητών στο παζάρι της Ραφήνας.

Ο "καλός", όμως, δημοσιογράφος δεν είχε αντιληφθεί ότι η δράση της Χρυσής Αυγής είχε ξεκινήσει δεκαετίες πριν με δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αριστερών, συνεχίστηκε με δολοφονίες μεταναστών και εξαπλώθηκε με τρομοκρατία και βία εναντίον όποιου διαφωνούσε με τις αρχές της; Δεν είχε ακούσει τίποτα για τις σχέσεις της συμμορίας αυτής με τα κυκλώματα της νύχτας και του υποκόσμου; Δεν τα είχε πληροφορηθεί αυτά ο "καλός" δημοσιογράφος; 

Αν δεν τα είχε πληροφορηθεί, τότε πολύ απλά δεν είναι επαρκής. Αν και μάλλον δεν πρόκειται περί αυτού. Τα ήξερε όλα αυτά πολύ καλά και στην καλύτερη περίπτωση δεν τον ενδιέφεραν, ενώ στη χειρότερη τον εξυπηρετούσαν. Γιατί ο κυνισμός και ο αμοραλισμός που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο πρόσωπο - κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά όσοι είχαν κάποτε τις αντοχές να τον ακούν από το ραδιόφωνο - τον ωθούν στο εξής σκεπτικό: "Αφού δεν πειράζουν εμένα και το σύστημα που με θρέφει, δε με νοιάζει, αντιθέτως με βολεύουν καθώς αποπροσανατολίζουν και διασπείρουν την οργή του κόσμου μακριά από την κυβέρνηση και το σύστημα"

Όταν, βέβαια, τα πράγματα ζορίζουν από τη βιαιότητα της δράσης της και δε μπορεί δημόσια να την αγνοήσει και να την προσπεράσει, έχει κι εκεί τη λύση : Πετάει τη φωτοβολίδα περί βίας της Αριστεράς εξισώνοντας τους λαικούς αγώνες με τις δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Αντικειμενική δημοσιογραφία είναι αυτή ή θρασύδειλη ( αφού δεν έχει τα κότσια να το κάνει  στα ίσια ) στήριξη των φασιστών; 

Από το κάδρο αυτό δε θα μπορούσε να λείπει ο θεματοφύλακας του νόμου, της τάξης και της ασφάλειας, ο υπερασπιστής της Δημοκρατίας, ο ανεξάρτητος και αντικειμενικός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης.

Σε ένα κατάπτυστο και προβοκατόρικο άρθρο του στο "Βήμα" με τίτλο "Ζωή Κασιδιάρη"(!!!), τοποθετεί τη νόμιμη κοινοβουλευτική δράση ενός βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης - της Ζωής Κωνσταντοπούλου - δίπλα στη ρητορική του μίσους, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας του Ηλία Κασιδιάρη (μπορούμε να διαβάσουμε το εμετικό του άρθρο  εδώ ).

Και τώρα κύριε Πρετεντέρη, εκτεθειμένος από τις εξελίξεις, αλλάζεις το τροπάριο και δηλώνεις έκπληκτος από τις αποκαλύψεις για τη δράση της Χρυσής Αυγής!!!

Τόση αθωότητα λοιπόν κύριε Πρετεντέρη, όπως σε ρώτησε και ο θείος Νώντας στην εκπομπή σου; Σε τι κόσμο ζούσες και δε γνώριζες αυτά που συζητούσε ο μέσος ενημερωμένος πολίτης; Τι σόι δημοσιογράφος είσαι; Κι αν δεν είσαι δημοσιογράφος -που σημαίνει πρώτος μεταξύ των πολιτών στη γραμμή ενημέρωσης - τι είσαι; Ποιος είναι ο ρόλος σου; 

Οι "δεν γίνεται αλλιώς" μνημονιακοί

                                 

Στη συνέχεια, έχουμε τους ¨σοβαρούς" δημοσιογράφους. Αυτούς που θα κοιτάξουν απλά να κάνουν τη δουλειά τους, να χτίσουν την καριέρα τους, χωρίς να βάλουν κάποια όρια στο ποιους θα προβάλλουν. Αυτούς που λένε ότι αφού ο λαός εξέλεξε τους φασίστες, αυτοί πρέπει να συνομιλήσουν μαζί τους. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς δικαιολογούν την πράξη τους με το επιχείρημα ότι μ'αυτό τον τρόπο ξεσκεπάζονται μόνοι τους οι εγκληματίες και αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους εαυτό .

Ακόμη και ειλικρινείς να είναι οι προθέσεις τους,  έρχεται δυστυχώς η πραγματικότητα να τους διαψεύσει. Όχι μόνο δεν πάθαιναν οι φασίστες ζημιά με την προβολή τους αλλά, όπως έδειχναν όλες οι μετρήσεις, αύξαναν συνεχώς τη δημοτικότητά τους. Η προβολή των φασιστών από αυτούς ακριβώς τους “σοβαρούς” δημοσιογράφους, τους έδινε δικαιωματικά πιστοποιητικά νομιμότητας και η φωνή τους έφτανε πιο πειστική στα αυτιά πολλών - ανίκανων να επεξεργαστούν σύνθετα δεδομένα - συμπολιτών μας.

Δυστυχώς, κύριοι σοβαροί δημοσιογράφοι, όπως δε μπορείς να κάνεις διάλογο με ψυχοπαθείς, έτσι δε μπορείς να κάνεις διάλογο και με φασίστες. Απλά, δεν γίνεται. Δεν γίνεται να συνομιλείς με το τέρας, γιατί αυτό θα κερδίσει σίγουρα - ακλόνητο και αμετακίνητο μέσα στην τύφλωση και την ανοησία του. Θα σε ρίξει στο επίπεδό του και θα σε κερδίσει χαλαρά. Και όχι μόνο θα σε κερδίσει, αλλά θα συνηθίσεις την όψη του και μπορεί ν'αρχίσεις να του μοιάζεις.

Όπως έχει γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις, "Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη ή συνδιαλλαγή με το τέρας, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πως πρέπει, του πως οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε." 

Και, εν πάσει περιπτώσει, αν θέλεις ειλικρινά κύριε Θεοδωράκη να ξεσκεπάσεις το Μιχαλολιάκο, κάνεις τη δουλειά σου σοβαρά χωρίς πολλές ευγένειες και του θέτεις τα κρίσιμα ερωτήματα που οφείλει να του θέσει ένας σοβαρός δημοσιογράφος : "Είναι αλήθεια, κύριε Μιχαλολιάκο, ότι έβαζες βόμβες σε κινηματογράφους που έπαιζαν σοβιετικές ταινίες, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ανυποψίαστων θεατών;" ( βλέπε εδώ το πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το κουτί της Πανδώρας ),  "Είναι αλήθεια, κύριε Μιχαλολιάκο, ότι ήσουν έμμισθος πράκτορας της ΚΥΠ την ίδια περίοδο, σύμφωνα και με τα έγγραφα του Wikileaks;" ( βλέπε εδώ το εν λόγω έγγραφο ).

Ο "σοβαρός" δημοσιογράφος που έχει υπόψη του αυτά τα ζητήματα και δεν κάνει επιθετικές ερωτήσεις , πολύ απλά δεν είναι καλός στη δουλειά του

Οι "όπου φυσάει ο άνεμος" 

Προχωρώντας, έχουμε τους δημοσιογράφους που ακροβατούν με επιτυχία ανάμεσα στη σοβαρότητα, το λαικισμό και τον κιτρινισμό. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολλές γλώσσες, ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο κάθε φορά αποφασίζουν οι ίδιοι ή τα αφεντικά τους να απευθυνθούν. Δεν τους πιάνεις πουθενά. Μία έτσι, μία αλλιώς, ανάλογα με το κοινό, ανάλογα με το προς τα πού φυσάει ο άνεμος.  Αποκλειστικός τους στόχος, τα νούμερα της τηλεθέασης. 

Μία από τις πιο προκλητικές και απεχθείς εκπομπές προβολής της Χρυσής Αυγής ήταν η εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στο ΣΚΑΙ, στην οποία φιλοξενήθηκαν τέσσερεις (!!!) εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής και κανένας άλλος. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της προώθησης-διαφήμισης που τους έκανε, ας σκεφτούμε μια εκπομπή που θα φιλοξενεί τέσσερα μέλη του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο αυτά. Μπορεί ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο; 

Οι ανόητοι

Αλλά και οι ανάλαφροι, οι χαριτωμένοι, οι πωλητές της ευτέλειας και της ασημαντότητας του lifestyle στα πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης, δεν αντιστάθηκαν στον πειρασμό και ασχολήθηκαν και αυτοί με "τα παιδιά της Χρυσής Αυγής" που, όπως μας λένε "δεν είναι τόσο άγρια όσο φαίνονται". Ταυτόχρονα, δήλωναν "γοητευμένοι από τον Κασιδιάρη" 

Ο Θέμος

Ειδική κατηγορία αποτελεί ο Θέμος Αναστασιάδης, που η σχέση του με τη Χρυσή Αυγή φαίνεται ότι είναι πιο σύνθετη από ό,τι αρχικά φαινόταν. Η φυλλάδα που εκδίδει (Πρώτο θέμα) έπαιξε - περισσότερο και πιο συστηματικά από οποιαδήποτε άλλη - το παιχνίδι προώθησης της Χρυσής Αυγής.

Ταυτόχρονα φρόντιζε με εμετικά, μισάνθρωπα και μισαλλόδοξα πρωτοσέλιδα να σπέρνει μίσος και φθόνο για τους μετανάστες, ανοίγοντας δρόμους με τον τρόπο αυτό στην ιδεολογική διείσδυση της Χρυσής Αυγής κυρίως στα κατώτερα στρώματα του πληθυσμού

Αν, βέβαια, λάβουμε υπόψη τις αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη σχετικά με τη σχέση Θέμου Αναστασιάδη - Χρυσής Αυγής ( βλέπε εδώ ) καταλαβαίνουμε ότι η περίπτωση του Θέμου είναι ξεχωριστή μέσα στο δημοσιογραφικό κύκλωμα και πως η προσπάθεια αβανταρίσματος της Χρυσής Αυγής ήταν συνειδητή και σχεδιασμένη. 

Ας μην ξεχνάμε, ακόμη, πως ο συγκεκριμένος "δημοσιογράφος" έχει απασχολήσει πολλές φορές τη Δικαιοσύνη με κατηγορίες για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα : εκβιασμοί πολιτικών προσώπων ( υπόθεση Ζαχόπουλου, βλέπε εδώ ), παράνομη και αδήλωτη εξαγωγή εκατομμυρίων ευρώ στο εξωτερικό ( βλέπε  εδώ ) κλπ.

Αξέχαστη θα μείνει, επίσης, η προσπάθεια "αγιοποίησης", μέσα από την εκπομπή του στην τηλεόραση, του αποκαλούμενου "Καιάδα", αυτού του ανθρωπόμορφου όντος που το βράδυ των εκλογών με άναρθρες κραυγές ανάγκασε τους δημοσιογράφους να σηκωθούν όρθιοι σε ένδειξη σεβασμού προς τον αρχηγό (!) ενώ, όσους δεν το αποδέχτηκαν αυτό, τους έβγαλε έξω από την αίθουσα

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί..................................................

...................................................................................................Συνεχίζεται

Πολλές φωτογραφίες αντλήθηκαν από το   http://www.kourdistoportocali.com/