Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Τα δάνεια του Όθωνα και η πτώχευση του 1843



Εισαγωγή 

Όπως είδαμε στην προηγούμενη ανάρτηση " Τα δάνεια της Ανεξαρτησίας ", οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι του Λονδίνου εκχώρησαν το 1824 και 1825 τα "δάνεια της ανεξαρτησίας", κάτω από επαχθέστατους όρους. Είδαμε, επίσης, ότι μόνο ένα μικρό μέρος αξιοποιήθηκε για τις ανάγκες της επανάστασης, ενώ το μεγαλύτερο μέρος σπαταλήθηκε στην προπληρωμή τόκων και προμηθειών, στα χρηματιστήρια της Ευρώπης ή σε παραγγελίες πολεμικού υλικού που ελάχιστο μέρος από αυτό έφτασε τελικά στην Ελλάδα!

Έτσι, το 1827, τα χρήματα των δανείων αυτών είχαν εξαντληθεί και το δημόσιο ταμείο δεν μπορούσε να καλύψει ούτε τις απαραίτητες κρατικές δαπάνες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, πριν ακόμη την ανακήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας, να δηλωθεί η αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων και να έχουμε την πρώτη πτώχευση της Ελλάδας.

Μεταξύ του 1828 και του 1830, οι στοιχειώδεις ανάγκες λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού καλύπτονταν με μικρά ποσά που εξασφάλιζε ο Καποδίστριας από τη Γαλλία και τη Ρωσία (τα οποία ποσά δεν χαρίστηκαν, αλλά όπως θα δούμε συμπεριλήφθηκαν στις υποχρεώσεις της Ελλάδας αργότερα)

Έτσι, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 1828 έχει έρθει στην Ελλάδα ως κυβερνήτης, προσανατολίζεται να ζητήσει νέο δάνειο από τις ξένες δυνάμεις. Η ιδέα αυτή υποβλήθηκε στην Δ΄ Εθνική Συνέλευση του Άργους το 1829. ( πρακτικά Δ' Εθνοσυνέλευσης )